حرفهای جالب مریم؛ پرستاری که ملی پوش هاکی است
تاریخ انتشار: ۱۵ اسفند ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۷۱۵۲۶۷۱
فارغالتحصیل پرستاری دانشگاه علوم پزشکی تهران است و در اورژانس تهران کار میکند. با اینکه ۲۳ ساله است، اما تصمیم گرفته به دلیل شرایط کاری دور از گیلان و خانواده خود زندگی کند. هاکی را در گیلان آغاز کرد، اما بعد از مدتی وقفه و با قبولی در دانشگاه تمرینات خود را در تهران بصورت انفردای ادامه داد تا اینکه بعد از چند دوره حضور در لیگ برتر به تیم ملی دعوت و همراه با سایر ملیپوشان برای شرکت در مسابقات قهرمانی آسیا راهی تایلند شد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
مشروح گفتوگوی مریم حیدری را در ادامه میخوانید.
بعد از قبولی در دانشگاه هاکی را ادامه دادم
ورزش را از سال ۱۳۸۸با مینی هاکی در گیلان آغاز کردم و به گذر زمان علاقه و انگیزهام برای تمرینات بیشتر شد. در ادامه مدتی بین تمرینهایم وقفه افتاد، اما بعد از قبولی در دانشگاه دوباره هاکی را از سر گرفتم و به لیگ برتر وارد شدم. در لیگ مدتی با تیم گیلان حضور داشتم و با کمک هم تیمی هایم به نایب قهرمانی و قهرمانی چند دوره دست پیدا کردیم. سرانجام به اردهای تیم ملی برای جام ملتهای آسیا دعوت شدم که بعد از برگزاری ۶ اردو به مسابقات اعزام شدیم.
با حمایت آقای قدیمی (رئیس فدراسیون هاکی) تیم ملی هاکی بانوان بعد از ۸ سال دور بودن از میادین بین اللملی، با تیمی جوان و به سرمربیگری خانم عبدی به تایلند اعزام شد. در این تورنمنت تجربه بزرگی کسب کردیم و به این باور رسیدیم که بانوان ایران پتانسیل برتری مقابل قدرتهای آسیا را دارند.
لیگ برتر هم بعد از مسابقات آسیایی شروع و دور رفت به پایان رسید که من با تیم هیات مرکزی بازی کردم. چهار تیم از دو گروه به نیمه نهایی صعود کردند، اما مسابقات به دلیل شیوع کرونا ویروس به تعویق افتاد. امیدوارم بعد از شروع دوباره لیگ با تیم جوان و باانگیزه مرکزی شگفتی ساز شویم.
در حیاط خوابگاه تمرین میکردم
ورودی سال ۱۳۹۴ دانشگاه علوم پزشکی تهران در رشته پرستاری هستم. دوران فارغ التحصیلیام با اردوهای تیم ملی همزمان شد؛ آن موقع دورههای کارورزی خود را در بیمارستانهای دانشگاه میگذراندم و هر ماه هم در تمرینات تیم ملی شرکت میکردم. مدیریت و برنامه ریزی این دو قطعا سخت بود، اما با اراده و تلاش هیچ چیز نشدنی نیست.
تمرینات آمادگی جسمانی و تخصصی هاکی را در سالنهای دانشگاه تهران یا حیاط خوابگاه با کمترین امکانات انجام میدادم، چون در تمرینات تیم استان به علت تحصیل و بعد مسافت حاضر نبودم و باید آمادگی خود را حفظ میکردم. بعد از اینکه فار غ. التحصیل شدم و بازیهای تیم ملی هم به پایان رسید در اورژانس ۱۱۵ تهران مشغول به کار شدم.
میزان نگرانی مردم بسیار بالاست
شغل پرستاری را با علاقه انتخاب کردم و در کنارش ورزش را هم ادامه دادم، در نتیجه با وجود فشار روانی سعی میکنم روحیه و انرژی ام را حفظ کنم و این را به مردم هم انتقال بدهم. چند روزی است که به دلیل شیوع ویروس کرونا در کشور مردم مضطرب شدهاند و حجم کار ما هم افزایش پیدا کرده است؛ بنابراین طی برنامه ریزیهای انجام شده، ساعتهای کاری بیشتری در اورژانس خدمت میکنیم تا پاسخگوی حجم نگرانی و موقعیتهای اضطراری مردم باشیم.
گاهی مردم به دلیل یک تب یا آبریزش بینی ساده به اورژانس زنگ میزنند، اما از آنها درخواست میکنم که به محض دیدن یک سری علائم دچار نگرانی نشوند و به توصیههایی ک. در رسانههای رسمی و تیم اورژانس تهران ارائه میشود، به دقت گوش بدهند تا از میران تماسهای غیر اورژانسی بصورت مشاوره علائم کروناویروس کم شود. این یک موقعیت بحرانی است که همه در کنار هم میتوانیم با پیشگیری و رعایت توصیههای بهداشتی آن را پشت سر بگذاریم. در صورتی که علائم تب بالا، سرفههای زیاد و تنگی نفس شدید به ما گزارش شود سریعا همکارانمان به محل اعزام میشوند و بیمار را به بیمارستان هدف منتقل میکنند.
مادرم نگران من و خواهرم است؛ هر دو پرستاریم
خواهرم هم مثل من پرستار است و در رشت کار میکند. باوجود رعایت کردن نکات بهداشتی، مادرم نگران سلامتیمان است و از ما میخواهد که از ماسک و دستکش استفاده کنیم تا خیالش راحت باشد. اورژانس تهران هم مانند مراکز درمانی دیگر در هر شیفت از وسائل بهداشتی استفاده میکند و به علت تردد بالای همکاران محیط ضدعفونی میشود به همین دلیل نگرانیمان کمتر شده است.
تماسهای بامزه مردم با اورژانس!
تماسهای بامزه زیادی داریم، چون مردم در طول روز برای مشاوره با اورژانس تماس میگیرند؛ روز گذشته (چهارشنبه) آقایی با ۱۱۵ تماس گرفت و گفت: یک کیلو کیوی داشتم که پلاستیکش پاره شده و زمین ریخته، الان باید چکار کنم و با چه آنها بشورم؟ من هم گفتم ضدعفونی کنید و با مایع بشورید، یا خانمی زنگ زده بود و میپرسید که نوبت دندان پزشکی دارد، برود یا نه؟
موارد دیگری هم هست؛ کسی زنگ زده بود و میگفت: ۱۵ روز دیگر عروسیاش است، مراسم بگیرد یا نه؟ یا یک نفر دیگر که میگفت: مرغ همسایهمان مرده چرا نمیآید ببریدش؟ حتی یک نفر زنگ زده بود و میگفت آشغالهایمان را دم در بگذارم یا نه؟ یا کسی که در تماس با ۱۱۵ میپرسید، ۲۲ روز است از خانه بیرون نرفته، الان میتواند بیرون برود یا باز هم در خانه بماند؟ از این دست تماسها در این روزها زیاد شده است.
حرف پایانی
به همکارانم در تمامی استانها و مراکز درمانی کشور به ویژه از آقای کولیوند (رئیس اورژانس کشور) تشکر میکنم، چون واقعا امدادرسانی و خدمات رسانی به مردم درسطح بالایی انجام میشود و از آنچه که میبینید بسیار فراتر است. برای آقای کولیوند آرزوی سلامتی دارم.
ما تمام تلاشمان را میکنیم تا در هر موقعیتی به مردم خدمت کنیم. امیدوارم کلیه خدماتی که همکارانمان انجام میدهند، دیده و ارزش گذاری شود. علاوه بر این قدردان زحمتهای خانوادهام هستم، چون هرچیزی که دارم از وجود عزیز آنهاست و امیدوارم با کسب موفقیتهای بیشتر زحماتشان را جبران کنم. امیدوارم تمام مردم ایران درسایه خداوند سالم باشند.
منبع: خبرگزاری ایسنامنبع: فرارو
کلیدواژه: پرستار کرونا هاکی تماس ها تیم ملی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۱۵۲۶۷۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
نگران آینده پزشکی ایران هستم/ بحران پرستاری سراغ پزشکی خواهد آمد
به گزارش خبرگزاری مهر، علی جعفریان، در سخنرانی که در چهل و پنجمین کنگره جامعه جراحان ایران داشت، با بیان اینکه حوزه پزشکی به سه دلیل باعث افتخار برای کشور شده است، گفت: یکی اینکه جامعه پزشکی پیوسته به دنبال پیشرفت بوده است، دوم اینکه همه به دانش آموختگان جامعه پزشکی نیاز داشتند و سوم، مداخله دولت در آن کم بوده یا توانایی دخالت نداشته است. از روزی که حاکمیت و دولت در این مسیر مداخله کردند به عنوان مثال تعیین تعرفههای پزشکی، مشکلات جدی به وجود آمده است.
وی افزود: افزایش ظرفیت پذیرش دانشجو مهم نیست، چون در این شرایط با پول مردم برای کشورهای حوزه خلیج فارس، اروپا، کانادا و استرالیا پزشک تربیت میکنیم و نتیجه آن مهاجرت خواهد بود.
جعفریان ادامه داد: هیچ تعهدی نیز برای عدم خروج آنان وجود ندارد، حتی جریمه و تعیین تعرفه نقدی کارساز نیست چون در نهایت امکان خروج قاچاقی پیدا میشود. راهکار این است که محیط کار فعالیت و معیشت برای جامعه پزشکی به طور متعارف و منطقی درست شود. یکی از ابزارها واقعی سازی تعرفه است که متأسفانه اختیار تعیین آن از وزارت بهداشت گرفته شد و به دولت رسید در نهایت شاهد پایینترین حق ویزیت در کشورمان در مقایسه با کشورهای منطقه و جهان هستیم.
وی افزود: ویزیت دو سه دلاری پزشک ایرانی در مقایسه با کمترین حق ویزیت پزشکان منطقه که ۱۵ دلار است. این پزشک وقتی مهاجرت کند همین ویزیت سه دلاری (کمتر از دویست هزار تومان در ایران)، به یک پزشک ایرانی در کشورهای حوزه خلیج فارس ۳۰ دلار پرداخت میشود. کمبود پزشک در این کشورها باعث میشود تعرفه بالا برود چون طبابت و اشتغال در حرفههای وابسته پزشکی یک کار سخت و با مسئولیت بالا است.
جعفریان گفت: مسئولیت و دشواری شغلی یک پزشک با یک نفر بلاگر تفاوت دارد. همه نقاط دنیا به دنبال نیروی کار است و این یک چالش جهانی محسوب میشود. چرا آلمان این حجم تقاضای نیروی کار دارد، چون کمبود دارد. نکته اینکه از پرستاران ایرانی برای کار در آلمان فقط آشنایی با زبان آلمانی درخواست میشود، چون کمبود دارند.
وی افزود: این چالش یعنی کمبود پرستار در کشورمان جدی است و الان بسیاری از بخشهای درمانی آماده بهره برداری، به دلیل نبود پرستار همچنان تعطیل است. این بحران در آینده نزدیک به سراغ برخی رشتههای پزشکی خواهد رفت و روزی میرسد که حتی متخصص بیهوشی برای شروع یک عمل جراحی نداشته باشیم و با مدلی که مدیریت میشود همانند دهه شصت دچار کمبودهایی خواهیم شد. ولی اگر فضا مساعد شود همه نیروهای انسانی جذب خواهند شد.
فقدان انگیزه برای گرایش به رشتههای پزشکی
جعفریان گفت: رشتههای رزیدنتی چرا باید ظرفیت خالی داشته باشند؛ یک زمانی رقابتها فوق العاده سخت و دشوار بود ولی الان برخی رشتهها فاقد متقاضی است. تخصصهای اطفال، طب داخلی، طب اورژانس و بیهوشی در سالهای اخیر اصلاً متقاضی نداشته است. وقتی طب اورژانس متقاضی ندارد در اصل آینده این رشته تعطیل است و افزایش ظرفیت پذیرش معنایی ندارد. در رشتههای جراحی عمومی، نورولوژی (مغز و اعصاب)، کاردیولوژی (قلب و عروق) که از رشتههای پر طرفدار است، امسال ظرفیت خالی داشتیم و متقاضی وجود نداشت.
وی افزود: چالش جذب نیروی انسانی است و با این نسل جدیدی که داریم چالشها عمیقتر خواهد شد. الان فلوشیپ جراحی عروق در دانشگاههای علوم پزشکی کشور با ظرفیت خالی روبرو شده و تمایلی به تحصیل در این رشته وجود ندارد. آیا کشور به جراح عروق احتیاج ندارد، این رشته پر دردسر و پر زحمت با اورژانس زیاد ولی با درآمد پایین است، چرا و با چه انگیزه یک پزشک باید به این رشته ورود کند، به جای آن با مدرک پزشکی عمومی خود به جراحی و مداخلات زیبایی گرایش پیدا میکند چون بدون دغدغه و دردسر درآمد خوبی خواهد داشت. تا زمانی که هر چیزی در جایگاه خود قرار نگیرد، امکان مقابله و برخورد با رفتارهای غیر عرف و نا معمول در این حوزه برقرار نخواهد شد. راهی بجز تبعیت از مسیری که همه دنیا در آن قرار گرفتند و موفق شدن وجود ندارد.
چالش مهم حوزه بهداشت و درمان
دبیر علمی کنگره جامعه جراحان ایران گفت: بعد از چالش نیروی انسانی، چالش مهم بعدی دارو و تجهیزات پزشکی است. به دلایل تحریمها و از نظر تأمین منابع مالی مشکلاتی وجود دارد. حتماً دیدید که هر چند وقت، یک یا چند دارو کمیاب میشود؛ حتی داروی ایرانی که قبلاً در کشور تولید میشد ولی اکنون به دلیل نبود مواد اولیه با مشکل تولید مواجه شده است. یکی از داروهای مهم و کاربردی در بخش پیوند "فیبرینوژن" است که متأسفانه از چندین ماه پیش موجود نداریم. این به قیمت جان بیمار تمام میشود، چون اگر یک بیمار مشکل انعقادی داشته باشد و داروی فیبرینوژن در اختیار نداشته باشیم، متأسفانه فوت خواهد کرد. جایگزین مناسب و مؤثری به اندازه فیبرینوژن وجود ندارد. به عنوان مثال داروی دیگری در دنیا وجود دارد که اگر قبل از پیوند به بیمار تزریق کنیم، احتمال خطر نارسایی کلیه را پایین میآورد (برای مهار سیستم ایمنی) ولی متأسفانه ۱۰ سال است که نتوانستم این دارو را در ایران تهیه کنم و همیشه هم بهانهای وجود دارد. این دارو با فناوری بالا تولید میشود و شاید تولید داخلی آن در ایران صرفه اقتصادی ندارد، چون حجم بالایی در کشور نیاز نداریم. گاهی اوقات متعاقب پیوند کبد به دلیل مصرف داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی، کلیهها نارسا میشود و کار به دیالیز و حتی مرگ میانجامد و اگر این دارو قبل از پیوند مصرف شود جلوی مرگ را خواهد گرفت.
وی افزود: اگر تجهیزات پزشکی مورد استفاده، خراب شود الان من نمی دانم میتوانیم مجدد تعمیر یا جایگزین آن را خریداری کنیم. یک دستگاه "اکارتور" داریم که برای باز کردن قفسه سینه جهت انجام پیوند کاربرد دارد و چندین سال پیش با قیمت ۱۲۰ هزار دلار برای بیمارستان خریداری کردیم. این وسیله تا پنج سال پیش با همین قیمت در ایران موجود بود ولی الان هرچه پیگیر آن هستیم پیدا نمیشود.
جعفریان ادامه داد: اگر دستگاه MRI بیمارستان خراب بشود با این تعرفهها و مبالغ دریافتی، امکان تعمیر دشوار و خرید مجدد یا جایگزینی مقدور نخواهد بود. این دستگاه بعد از پنج شش سال استفاده، خراب خواهد شد و باید جایگزین شود؛ سوال من این است آیا در هنگام تعیین تعرفهها چنین نکتهای مورد توجه قرار گرفته است، بی شک این تعرفهها پوشش نمیدهد.
هشدار؛ آنچه در طولانی مدت به دست آوردیم از دست میدهیم
وی افزود: با توجه به این نکات و برخی دیگر از مشکلات حوزه سلامت، اگر به فکر نباشیم بی شک پیشرفتی که طی چهار دهه اخیر به آن رسیدیم و جایگاه ایران را به اذعان دنیا در نقطهای خوب قرار داد، چه در خدمات اولیه سلامت و چه در ارائه پیشرفتهترین خدمات درمانی پزشکی و…، متأسفانه از دست خواهیم داد.
جعفریان گفت: ارتباطات بین المللی ضعیف است، امکان اعزام افراد به خارج را نداریم تا دانش جدید کسب کنند، چون هزینهها بالا است بنابر این از علم عقب خواهیم ماند. بسیاری از پیشرفتهای به دست آمده مدیون همین آموزشهایی است که بزرگان و نسلهای قبلی بابت آن به خارج از کشور رفتند، آموختند و برای آموزش به کشور بازگشتند. همه موفقیتهای ما از جمله جراحی قلب، جراحی مغز، پیوند و…، به همین شکل محقق شده است.
وی افزود: فکر میکنید استاد قوام زاده چطور پیوند مغز استخوان را در کشور راه اندازی کرد. ایشان چند سال در سوئد وقت گذاشت و یاد گرفت و سالها پیش در بیمارستان شریعتی آن را راه اندازی کرد و اکنون بزرگترین مرکز پیوند سلولهای بنیادین مغز استخوان است. الان ارتباطهای بین المللی ضعیف شده و حضور در کنگرههای خارج از کشور به دلیل هزینه بالا تقریباً امکان پذیر نیست چه برسد به ۶ ماه فرصت مطالعاتی. در نتیجه، آنچه به دست آوردیم آهسته از دست میدهیم. اگر حاکمیت تلاش کند تا سهمی از تولید ناخالص ملی که در بودجه کشور تعیین شد و برای بخش سلامت افزایش یافت، به درستی تخصیص داده شود، بسیاری از مشکلات رفع یا کنترل خواهد شد.
جعفریان ادامه داد: سیستم بهداشت اولیه شهری هنوز تکمیل نشده و این امر مهم هم به نیروی انسانی و هم پول و تخصیص بودجه کافی نیاز دارد. اگر به این نکات در زمان مناسب توجه نشود به جایی می رسیم که مجبور میشویم پزشک خارجی به کشور دعوت کنیم و نکته مهم اینکه بودجهای برای جذب آن نداریم. نکته مهم دیگر اینکه آن سالها ایران خوب پول میداد و پزشکان خارجی به ایران میآمدند ولی الان با کدام پول میشود پزشک خارجی جذب کرد. الان پزشک هندی و بنگلادشی به انگلیس میرود و درآمد خوبی خواهد داشت؛ به عمان، قطر، عربستان میرود چرا به ایران بیاید؟ ما پولی برای پزشک خارجی نداریم، اگر داریم که باید به پزشکان ایرانی بدهیم چون ۱۰ برابر بهتر از پزشک خارجی کار و تلاش میکنند.
وی افزود: یکی از تلاشهای اصلی و اهداف مهم برای تشکیل وزارت بهداشت، این بود که دیگر پزشک هندی، فیلیپینی و بنگلادشی در ایران نباشد. اگر نگاه عمیق حاکمیتی نداشته باشیم با سیاستگذاری غلط، از یک طرف نیروی انسانی که با هزینه بالا تربیت شده است را از دست میدهیم و از سوی دیگر از دنیا عقب میمانیم چون با علم روز دنیا جلو نمیرویم.
جعفریان ادامه داد: با افزایش ظرفیت و احتمال اینکه عدهای در این مسیر باقی خواهند ماند، فقط بودجه کشور و فرصتها را هدر خواهیم داد. من خیلی نگران آینده هستم و هر جا توانستم بر حسب وظیفه این نکات را بارها گوشزد کردم و بیش از این امکان تذکر دادن ندارم.
استاد دانشگاه علوم پزشکی تهران افزود: من مسئول هشدار دادن و یا جمع آوری شواهد برای اینکه بگویم در معرض خطر هستیم و باید چارهای اندیشید، نیستم. مسئول جمع آوری شواهد و اینکه ببینیم از میان دانش آموختگانی که طی این سالها تربیت شدند چند نفر در کشور به طور جدی مشغول خدمت هستند، من نیستم بلکه وزارت بهداشت مسئول است.
وی در پایان سخنرانی خود در کنگره جامعه جراحان ایران، گفت: باید ببینند دانش آموختگان مملکت کجا و چگونه خدمت میکنند. دانشیار ما با ۱۵ سال سابقه فعالیت ترک وطن میکند. استاد تمام دانشگاه با ۳۰ سال سابقه در رشته روانپزشکی که در واقع این تخصص در هر کشور با فرهنگ آن کشور ارتباط دارد و جزو مقدمات فعالیت در این تخصص است، متأسفانه مهاجرت میکند. با قاطعیت میتوان گفت هیچکدام از پزشکان ایرانی، خارج از مرزهای کشور بیکار نخواهند ماند. آموزش پزشکی ایران همیشه سطح خوبی داشته و پزشکی ایرانی در هر نقطه جهان جایگاه خوبی دارد و موفق خواهد بود. دنیا در حوزه پزشکی با کمبود نیروی انسانی روبرو شده که بعد از دوران کرونا این خلاء بیشتر نمایان شد.
جعفریان تاکید کرد: اکنون شرایط به گونهای شده که مثلاً در ایالت تنسی موانع کاری پزشکان خارجی را حذف کردند و از پزشکان در هر حیطهای برای کار استفاده میکند؛ حتی ممکن است از یک متخصص مغز و اعصاب به عنوان پزشک خانواده استفاده کند و اگر درآمد برای پزشک خوب باشد ممکن است تن به این کار بدهد. ناراحت کننده اینکه چرا باید شرایط را به این حد برسانیم که پزشک پرورش یافته در کشور تن به این وضعیت بدهد.
کد خبر 6098720 حبیب احسنی پور